Για τον Δημήτρη Μητροπάνο.

Όταν ταυτίζεσαι με έναν άνθρωπο και όταν στα τραγούδια του ΜΕΓΑΛΟΥ Δημήτρη Μητροπάνου βρίσκεις την εικόνα της...ίσως να μπορείς να γράψεις την ιστορία σου με τα τραγούδια του.

Bαδίζουμε σε σκοτεινή εποχή
και όχι στον ίδιο δρόμο
με το Δημήτρη μακριά απ τη μουσική
και το πεντάγραμμο που τώρα είναι μόνο



Στη Σαλονίκη όπως κι εσύ
στα χνάρια σου ακουμπάω
άδεια από χρώματα η αυγή
με βρίσκει ξημερώματα να την αναζητάω.

Kι αν έχω μάθει όταν πονάω να γιορτάζω
όταν έχω εσένα διπλά μου
μπορώ να ονειρεύομαι, αλλάζω
τον κόσμο αυτόν τον άμυαλο. Nα φύγει από κοντά μου.

Kι ας τον έμαθα το δρόμο
κι ας τον ξέρω.
Aς τον βαρέθηκα για σένα καταφέρνω
σαν παιδί να ξανά ζήσω τη ζωή μου
στις εθνικές στην ξενιτιά αρκεί να ναι μαζί μου
ζωή νταλίκα κόκκινη, Θεσσαλονίκη - Αθήνα
βάζω βενζίνα στο ραδιόφωνο
βάζω φτερά στην αγκαλιά μου

σαν έρωτας αρχάγγελος

γιατί αρνούμαι να σ'αφήσω απο κοντά μου.

Επιμέλεια: Μάνος Δημητρανόπουλος